Hier ben ik dan met eindelijk een fantastisch verslag.
Op donderdag om 7u pikte Francis, mijn helper / manager / supporter me op
om richting Tenby te bollen. Hij heeft alles geregeld, Calais, hotel, ...........
Ik moest alleen rusten en een beetje trainen. Knap dat hij dit allemaal geregeld
had. Bij deze 'Thanx Francis'
Het was 14 jaar geleden dat ik nog zo een groot evenement meegedaan had.
Een Ironman is echt wel iets groots, heel Tenby was in de ban van Triathlon.
Vrijdag 9 september konden we alles gaan afhalen. Onze nummers, chip , enz .....
Ook was er een ironman dorp. Allemaal tenten met merchandising. Aamai er
was zoveel moois. De visa eventjes ver weg stoppen. Vandaag gewoon een klein toereke gaan losjoggen en veel rusten.
Op zaterdag 10 september moesten we tussen 9 en 12u alles gaan afgeven. We hadden
verschillende zakken met onze nummer gekregen. Een bike zak, run zak, dus
hoofdje erbij houden dat alles juist stak want als er iets niet in zat had je wel pech.
Ook onze fiets in het afgesloten park gaan plaatsen. We kregen dan een grote
plastiek om over onze fiets te hangen. Hij bleef daar overnachten en het weer
was niet zo denderend, het stopte niet met regenen.
Daarna nog een beetje rondhangen in de tenten en dan naar het hotel om te
rusten, rusten, eten en rusten.
Dan zondag 11 september om 4u s'nachts opgestaan om eens goed te gaan ontbijten. Een
doucheke om echt wakker te worden. Tegen 5u30 met de fietspomp naar het
centrum van Tenby. Banden oppompen, beetje opwarmen, wetsuit aan en naar
de start van het zwemmen. Met 1600 man stonden we daar te wachten. De
speeker vroeg aan alle supporters voor een denderend applaus. Als je dan 15.000
man hoord roepen, waauw kippevel.
Om 7u, knal en we konden eraan beginnen. 3.8km zwemmen in zee, een klein
stormke op dat moment. Golven hoger dan mij maarja we moeten erdoor.
Uiteindelijk kwam ik na 59 min uit het water? nog nooit zo goed gezwommen.
De fiets op voor 182 km. Geen meter vlak. 2x een klim van 16%. Ik heb me heel
de rit gespaard want er kwam nog een marathon aan. Ik voelde me nog sterk.
Fietske weg om te beginnen aan de marathon. Deze was natuurlijk ook geen
meter vlak. Ze hadden het wel extra zwaar gemaakt. Ik heb steeds een goed tempoke
kunnen lopen. Bij iedere post goed bevoorraad. Er was water, cola, gels en bananen.
Na 4 rondjes kom je dan aan de rode loper naar de finisch. Ongelofelijk dat moment.
We hadden het gehaald. 11u42min stond er op het scherm. Op dat moment vergeet
je alles, de pijn, het afzien, een emotioneel moment, yes i did it.
Uiteindelijk was ik 264ste van de 1600 atleten , dit had ik niet verwacht , yes yes yes.
Nu kan ik fier zeggen , IAM AN IRONMAN !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten