Stromend water en modder

Hallo allemaal

De Grande Traversée du Limousinge organiseerd door "Creuse Oxygène" lokte meer dan 350 deelnemers.
Etappe 1 : Dun-le-Palestel - Guéret , 50 km 1400hm
Etappe 2 : Guéret - Eguzon ; 80 km 1700 hm
Etappe 3 : Eguzon - Dun-le-Palestel, 50 km 1000km
In de streek ten noorden van Limoges was er voor de 10 de keer de Grande Traversée du Limousin.
Door de regen van de voorbije weken waren de tracks rond La Creuse herschapen in stromend water en modder.
Etappe 1: Als je voor de eerste maal zo een evenement meedoet is het steeds afwachten wat het niveau is. Er zijn toch vraagtekens. Is mijn conditie goed genoeg. Lukt het 3 dagen na mekaar. Mezelf niet opblazen. Het was een massastart dus goed opletten en voorin blijven. Ik was goed mee weg en kon mijn tempo goed aanhouden. Het parkoers? ja steeds op en neer, modder, plassen, rivieren door. Steeds goed opletten. Ik kwam tevreden als 28ste binnen, dus dag één viel al goed mee want had me zeker niet zover van voor verwacht.

Troy mocht onderweg op 15km van de meet starten. Er waren 12 kids (13/14j en 15/16j). Dit was een pechdag voor Troy. Na een kilometer in de afdaling brak zijn pad af, derailleur in wiel en werd eventjes over zijn stuur gekatepulteerd. De rit zat er al op. Te voet terug en een wagen heeft hem naar de aankomst gebracht. Al een geluk dat er een fietsenwinkel in de buurt was die zijn fiets terug kon maken. Spijtig maar blij dat hij niks heeft.

Etappe 2: De langste maar voor mij veel beter. Tijdens het losrijden voelde mijn benen heel goed aan. De eerste 30 mochten van voor staan dus minder gedrum. Amaai de eerste kilometers. Knallen tegen 40km/h maar geen probleem. Het ging super. Ik heb de hele rit goed mijn tempo kunnen aanhouden. Ik bleef kracht hebben tot aan de finish. Vandaag nog meer modder dan gisteren. In een afdaling eens onderuit gegaan en 10m naar beneden geschoven maar zonder erg. Ik kwam nog beter dan gisteren op een 24ste plaats binnen. Waauw wie had dit verwacht. Ik voelde daarna wel dat ik diep gegaan was. Ik moest zien wat ik deed of de krampen schoten in mijn benen. Ik dacht s'avonds wel dat komt wel goed voor morgen.

Troy terug van start. Deze keer geen problemen. Weer mochten de kids starten 15km van de finish. Troy heeft alles gegeven maar was stikkapot. Troy bleef maar zeggen 'amaai was is dat',ja in Duffel en omstreken vind je zo geen bergen en afdalingen, maar ik vind het super dat hij dit uit doet. In zijn categorie was hij 2de. Spijtig van de eerste dag, maarja dat is sport.

Etappe 3: Overleven was de boodschap. Ik voelde dat de beentjes moe waren maar dat zal wel bij de meesten zo zijn. Dit was wel de mooiste etappe maar de regen had hier ook alles onder water gezet. De start was een ramp. Het was een vliegende start maar ik zat midden in het pak. Dit en een slecht gevoel was niet echt motiverend. Dan maar op karakter verder doen. Ik kon wel naar voor rijden maar nimeer zoals de dagen ervoor. Gewoon volhouden en blijven trappen. Ik kwam moe maar tevreden in de gietende regen als 42ste binnen. Door de slechte start scheelt dit wel wat plaatsen want overal kan je zomaar niet passeren.

Als je het weekend bekijkt mag ik zeker niet klagen. Ik ben in de eindstand 27ste van de 350 starters geworden. Als veteraan tussen dit jong geweld. Voor de eerste maal een meerdaagse MTB race en dan nog in deze omstandigheden, gewoon super. We zijn goed bezig.

Troy weer 15km. Hetzelfde als gisteren. Afzien tot aan de finish. Weer 2de binnen. Spijtig van dag één want dan had hij zeker die tweede plaats gehad. Nu is hij maar 2x aangekomen dus wordt hij als laatste gezet. Zonde maar het was zeker een toffe ervaring om dit mee te maken. Dit weekend zal hij zeker niet vergeten.

Rusten is voor later want zondag starten we in de 1/4 triathlon van Lille.

Vele groetjes
Troy & Frank